“ มหรรณพ...รับร้อยธาร จึงกว้างไพศาล
ภูเขา...สุมร้อยหิน
จึงสูงตระหง่าน
กระบี่...ผ่านการตี
จึงแหลมคม
อักษรศาสตร์...ผ่านการเค้น
สมองค่อย เปรื่องปราด... ”
โกวเล้ง
............................
...ในมือท่าน ไม่มีกระบี่ ? ในใจท่าน ก็ไม่มีกระบี่ ? กระบี่ของท่านอยู่ที่ใด
"อยู่ในมือท่าน"
...กระบี่ของเราคือกระบี่ของท่าน
"มิผิด"โกว้เล้ง (เอี๊ยบไค... เหยี่ยวเดือนเก้า)
....................................................
มีรูป ไร้รูป ...
ยึดถือจึง "มี" ปลดวางจึง "ว่าง"
ผู้รู้ความลับ...อันแสนธรรมดานี้
โดยไม่ "ถือครอง" แม้สักสิ่ง....
แหลม ศักย์ุูภูมิ.
