ทุปฺปพฺพชฺชํ เว ทุรธิวาสา เคหา
ธมฺโม คมภีโร ทุรธิคมา โภคา
กิจฺฉา วุตฺติ โน อิตรีตเรเนว
ยุตฺตํ จินฺเตตุ สตตมนิจฺจตํ
๒๖/๒๔๘/๒๘๕
“ ครองเพศบรรพชิต นั้นแสนยาก
ฆราวาสวิสัย ก็ลำบากเช่นกัน
พระธรรมอันคัมภีรภาพ ยากเข้าใจ
โภคทรัพย์กว่าจะหามาได้ ก็เหน็ดเหนื่อย
มีชีวิตไปเรื่อยๆ อย่างสันโดษ ก็ยากเย็น
ฉะนี้ น่าจะเห็น น่าจะคิด ...อนิจจัง ”
พระเชนตเถระ
(หนังสือบทเพลงแห่งพระอรหันต์ โดย อ.เสฐียรพงษ์ วรรณปก)
...บทนี้เป็นคำกล่าวของพระเชนตเถระ ท่านเป็นโอรสของเจ้ามัณฑลิกราช ในเชนตคามแคว้นมคธ ด้วยความเป็นคนช่างคิด จึงเข้าใจชีวิตตั้งแต่ยังหนุ่ม วันหนึ่งท่านนั่งคิดว่า...
“ ชีวิตนี้มิได้สุขสบายอย่างที่คนทั่วไปเข้าใจ ครองเพศฆราวาสที่ดีก็ยาก บวชบำเพ็ญสมณธรรมก็ใช่ว่าจะง่าย โภคทรัพย์ก็หาได้ด้วยความยากลำบาก เราจะเลือกวิถีชีวิตอย่างไหนดี ”
พอดีได้ฟังธรรมจากสำนักพระบรมศาสดาจึงพอใจในการบรรพชา ทูลขอบวชและรับกรรมฐานจากพระพุทธองค์ไปปฏิบัติ ชั่วเวลาไม่นานก็ได้บรรลุพระอรหันต์ กวีวจนะบทนี้เตือนให้พิจารณาเห็นความเป็นอนิจจังของสรรพสิ่งได้ดีทีเดียว.
