sakkapoom.blogspot.com

.......................................................
ผ่านทาง... สร้างประสบการณ์ ให้ชีวิต
ผ่านชีวิต... สร้างจิตสำนึก ต่อสังคม
ผ่านสังคม... มอบสิ่งดีงาม เอาไว้ให้
ผ่านไป... ชีวิตวางทางไว้เบื้องหลัง จะมีสักกี่ครั้งที่จะได้หันกลับไปมอง.


29 ตุลาคม, 2557

ไหนเลยจะพ้นทุกข์เล่า

บทเพลงอรหันต์




หลับตลอด ราตรี...
คลุกคลีกับหมู่คน ทั้งวัน...
 คนโง่เขลา  เช่นนั้น
ไหนเลยจะ พ้นทุกข์เล่า...
                                                    
  พระพุทธเจ้าทรงกล่าวแก่ พระนีต เถระ



สพฺพรตฺตึ  สุปิตฺวาน
ทิวา  สงฺคณิเก  รโต
กทาสฺสุ  นาม  ทุมฺเมโธ
ทุกฺขสฺสนุตํ  กริสฺสติ
                   ๒๖/๒๒๑/๒๗๙





*พระนีตเถระ ท่านเป็นบุตรพราหมณ์ชาวเมืองสาวัตถีคนหนี่ง  ออกบวชครั้งแรกไม่ได้บวชด้วยศรัทธา  บวชเพราะเข้าใจว่าพระสมณศากยบุตรมีชีวิตอยู่อย่างสะดวกสบาย  หวังจะมีชีวิตสบายอย่างนั้นบ้างจึงไปบวช 
...เมื่อบวชแล้วเรียนกรรมฐานจากสำนักพระบรมศาสดา  ปฏิบัติเพียง ๒ – ๓ วันก็ละทิ้งไม่เอาใจใส่อย่างจริงจัง  ฉันอาหารจนอิ่มหมีพีมัน  คลุกคลีกับหมู่คณะ  ให้วันเวลาผ่านไปด้วยการพูดคุยแต่เรื่องไร้สาระ 
...พระพุทธองค์มิได้ว่ากล่าวตักเตือน  ทรงรอเวลาให้ “ อินทรีย์ ”  ท่านแก่กล้าเสียก่อน (รอความพร้อม)  เมื่ออินทรีย์ท่านแก่กล้าพร้อมที่จะได้รับการแนะนำแล้ว  พระพุทธองค์จึงทรงตำหนิท่านด้วยคำพูดที่รุนแรงดังข้างต้น  พระนีตเถระท่านรู้สำนึกตน  ตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญเพียร  ไม่นานก็บรรลุพระอรหันต์



.......................................................