เป็นความเพียร อันวิจิต
ผนึกความคิด จากจินตนาการ
เปลี่ยนเศษสิ่ง เป็นผลงาน
สุดพิศดาร...ด้วยหาญกล้า
หากคนเรา เกียจคร้านที่จะคิด
หากชีวิต หยุดมองไปข้างหน้า
สิ้นความหวัง,ฝัน ทิ้งวันเวลา
ปล่อยชีวิต ดิ่งจมค่า ล้ากังวน
ไม่กล้าคิด ไม่กล้าทำ
กลัวกระทั่ง การเริ่มต้น
กลัวว่าบ้า หาว่าชอบกล
จักรกลคน คงทำได้แค่ อยู่ไปวันวัน
มองดินสอแท่งน้อยน้อย
ถูกเรียงร้อย อย่างสร้างสรรค์
มองชีวิต ไม่ต่างกัน
กล้าที่จะฝัน มุ่งมั่นเถิด เกิดผลงาน.
แหลม – ศักย์ภูมิ
18/58/2553
