ชุด เพียงเป็น เห็นพอ
เมื่อผมดู วอลล์-อี แล้วรู้สึกว่า...
วอลล์-อี ...
คือตัวแทนของชนชั้นล่างสุดของระบบสังคมเก่า
ถูกทิ้งให้เปลี่ยวเหงาในโลก กับงานที่แสนต่ำ
ใคร ๆ ก็รังเกียจที่จะทำ
ในขณะที่คนอื่น ๆ เพิกเฉย และละทิ้ง "กองขยะ"
ที่พวกเขาสร้างไว้
แล้ว...
วอลล์-อี ก็พบกับ อีฟ อีกชีวิตที่เฝ้าค้นหา
สาวเลิศสุดไฮเทค ที่มาจากฝากฟ้า
เธอไม่รู้ถึงคุณค่าของ คนเก็บขยะเลย ภาระกิจสำคัญกว่าทุกสิ่ง
อีฟ...
ไม่รู้จัก "รัก" แต่ภาพย้อนอดีตชั่วขณะที่เธอหลับ
เธอจึงพบว่า...ใครที่ห่วงไย และดูแลเธออย่างแสนซื่อ....
(ฉากออกเดทกันครั้งแรก ช่างแสนเดี่ยวดาย...มีเพียง วอล-อี นั่งดูดวงอาทิตย์ตก
ในขณะที่ อีฟ หลับใหล ....ให้ความรู้สึก เป็นสุขในความเหงา ๆ เพียงลำพัง )
อีฟ... รู้ตัวว่าเธอ "รัก" วอลล์-อี
ก็เมื่อเขาบาดเจ็บ และพูดได้เพียงคำว่า "โลก"
การที่ทุกคนพยายามช่วย วอลล์-อี
ก็คือการหันมาช่วยโลก การกลับสู่โลก (ดาวบ้านเกิด)
อีฟ...คือตัวแทนของคนรุ่นใหม่ ที่หันมาใส่ใจกับการรักษาบาดแผล
ที่คนรุ่นเก่า ทิ้งไว้พร้อมเทคโนโลยี่ ...
แหลม ศักย์ภูมิ
ฤดูหนาว 2556
